نذر علی اصغر - آینه لطف

نادانى بود به دنیا آرمیدن و ناپایدارى آن را دیدن و کوتاهى در کار نیک با یقین به پاداش آن زیان است ، و اطمینان به هر کس پیش از آزمودن او ، کار مردم ناتوان . [نهج البلاغه]

نذر علی اصغر - آینه لطف
	خانه \| ارتباط \| مدیریت \|بازدید امروز:10

آینه لطف :: 85/1/10:: 3:25 عصر
نذر علی اصغر بسم الله الرحمن الرحیم دو چوب سائیده شد لبان تو اینگونه چوب را برهم نمی کشند ـ شمال و جنوب را ... دیدند قرمز متمایل به عشق بود ـ خونین ترش نخواه و ببخش این غروب را آب فرات در کف خود ته نشین شده است پس خوب شد که لب نزدی این رسوب را واجب نبود آمدنت لطف کرده ای برداشته اند از همه حکم وجوب را آبی نمانده است که خاموششان کنم آتش زدی لبان خودت این دو چوب را یاعلی + شاعر :استاد رضا جعفری +
نظر بدهید()